16.

Rozdział 16: To koniec.

- To czemu ona twierdzi przeciwnie?- zapytałam cichutko ze smutkiem wymalowanym na twarzy, to zmieszanie, które teraz czułam było nie do opisania.
- Hej dzieciaki.- powiedział mój tatuś.- Julka możemy porozmawiać chwilę?- zapytał.
- Jasne.- powiedziałam, mój tata jeszcze powiedział coś Justinowi szeptem, puścił mu oczko, a po tym Justin opuścił mój pokój.
- Kochanie.- zaczął, pokazał mi skinieniem głowy bym położyła się na łóżku co zrobiłam, a on położył się obok mnie więc się wtuliłam w niego.- Justin to dobry chłopak. Wiele razy Nikola przychodziła tutaj i próbowała uwieść Justina, ale ja to zauważyłem. Poinformowałem o tym Justina, ale powiedział że będzie ją tolerował, bo to twoja przyjaciółka. Również nie podważaj tego, że on to w tobie się zakochał. Wiele razy siedział tu przy tobie, mówił do ciebie, ułożył nawet piosenkę dla ciebie. Kiedyś zapytałem się tego twojego idola czy się w tobie zakochał. Jak prawdziwy ojciec.-zaśmialiśmy się.- Powiedział że tak i to nie tylko mnie, bo Beliebers także o tym poinformował. Uwielbiają Cie, to Ciebie najbardziej tolerują z wszystkich jego dziewczyn. Chcesz to wszystko stracić? Przemyśl to.- powiedział ucałował mnie w czółko i wyszedł z pokoju. Myślałam nad tym długo, raz byłam po stronie jednego, jaz po drugiego, ale ostatecznie zadecydowałam.

*Justin's pov*
Kiedy wyszedłem z pokoju Juliet szczerze miałem mieszane uczucia. Widziałem co robiła Nicol, ale nie reagowałem, a bardziej nie dopuszczałem sobie tego do wiadomości, że mogła by robić takie rzeczy. Tym bardziej że Julia to jej przyjaciółka. Pan Andrew powiedział że mi pomoże przekonać Julkę na moją stronę. Jednak to decyzja należy do niej. Po wejściu do swojego pokoju, usiadłem na łóżku i odpaliłem swojego laptopa i porozmawiałem o tym co się dzieje w moim życiu ad ostatnich kilku dni z mamą i Ryanem na Skypie. Rozmawiałem z nimi godzinę, bardzo się ucieszyli na wieść że Julka się obudziła, a mama nawet chce się zapytać Anne czy może przyjechać do niej by poznać śpiącą królewnę.
Boję się. Boję się że ją stracę. Pomyślicie że jestem wariatem, ale pomimo tego, że znam ją tylko z opowieści jej bliskich, wiem że ją naprawę lubię. Nie wiem czy mogę powiedzieć że ją kocham, ale wiem że mogę powiedzieć iż niewiele do tego brakuje. Siedziałem i zamartwiałem się. Co mogłem robić innego?

*Juliet's pov*
Nie wiem. Jestem w rozsypce. Z jednej strony Justin z drugiej najlepsza przyjaciółka. Jak mam postąpić? I które mówi prawdę? Postanowiłam że dam teraz Justinowi. Niech wyjaśnii mi jego punkt widzenia. Zauważyłam jak wchodził po schodach wiec poprosiłam go by opowiedział.
- Wiesz doskonale jak było. Twój ojciec wszytko widział i jestem pewien że wszytko Ci powiedział. Zależy mi tylko na tobie i nie wiem dlaczego, ale tak właśnie jest wiec nie odtrącaj mnie.- powiedział od razu jak wszedł do pokoju z przekonywującym wyrazem twarzy, a jego spojrzenie było takie prawdziwe. Czyli to co zadecydowałam było słuszne.
- Dziękuję że mi powiedziałeś.- powiedziałam i przytuliłam siedzącego obok mnie Justina. On zaczął głaskać mnie po plecach. Czas pozbyć się osoby, która już dawno powinna zniknąć z mojego życia. Wyciągnęłam telefon, wybrałam odpowiedni numer i zadzwoniłam. Justin odsunął się ode mnie i spojrzął co robię.
- Hej Nicol, wpadnij do mnie, zajmie Ci to tylko chwilę, musimy porozmawiać.-powiedziałam szybko nawet nie dając jej dojść do głosu. Justin tylko uśmiechnął się do mnie pokrzepiająco i razem czekaliśmy na nią.
Po 5 minutach moja pseudo przyjaciółka siedziała już ze mną i Justinem w moim pokoju.
- Wiec jestem.- powiedziała z tym swoim fałszywym uśmieszkiem.
- Powiedz co czujesz do Justina?- zapytałam prosto z mostu.
- Co?- zapytała zdziwiona że o to pytam.
- Wiesz co Justin do mnie czuł, zanim zapytasz niby z kąd, odpowiem. Piosenka, jego mówienie do mnie które i ty i ja słyszałyśmy. Próbowałaś mi zrobić na złość i tym sprawić bym była z Mateuszem, ale Ci się nie udało. Po za tym mówiłaś Justinowi rzeczy których nie pozwalałam nikomu mówić, Mateuszowi też te rzeczy opowiadałaś. Przyjaciółka nie robi przyjaciółce takich rzeczy. Nie chce na ciebie patrzeć, ani na Mateusza nigdy więcej.
- To co mówisz jest nieprawdą.- tłumaczyła się- Mówiłam Ci że to on..- przerwałam jej.
- Przejrzałam was, a teraz wyjdź z tąd zanim sama Cie wyprowadzę.- ona jednak wciąż stała, wiec nie wytrzymałam- Wynoś się z tąd i nigdy nie wracaj.- dopiero wtedy wyszła i mam nadzieje że już na zawsze.

 Od godziny siedziałam przytulona do Justina, nie wiedziałam dlaczego i po co, ale czułam się w jego ramionach bezpiecznie i dobrze. Jest mi trochę inaczej, godzinę temu straciłam przyjaciółkę i czuję tę stratę, jednakże Justin uzupełnia tę dziurę. Czas zacząć nowy rozdział w moim życiu. Będzie on zawierał mniej Nikoli, a więcej Justina. Jestem tego pewna.

Jak wam się podoba rozdział? Mam nadzieję że nie jest źle. Przepraszam za błędy, bo wiem że na pewno jakieś są, jak będę czytać go ponownie to na pewno je w końcu zauważę. :) Kocham was misiaki. :*

19 komentarzy= nowy rozdział